Dit ben ik in 25 feitjes

Vijfentwintig random feitjes over mij .. niet belangrijk, wel leuk om te weten misschien. Veel leesplezier.

  1. Andréa is mijn roepnaam, maar volgens mijn geboorteakte is mijn eerste naam Maatje, zoals mijn oma.  Vroeger vond ik dat vreselijk, wie noemt zijn kind nou Maatje, nu noem ik mezelf regelmatig zo, het is eigenlijk een hele toffe naam.
  2.  Ik ben geboren in het Zeeuwse Kloetinge. Daar heb ik ook tot de 4e klas op de lagere school gezeten, toen verhuisden we naar Middelburg. Niet zo lang, want de tweede klas middelbare school deed ik weer in Goes. Toen woonden we in Heinkenszand. Ik woonde een jaar of 4 in ‘s-Heerenhoek en verhuisde toen voor de liefde naar Amsterdam. Met die Amsterdammer ben ik uiteindelijk in het leuke Deil terecht gekomen, in de  gemeente Westbetuwe.
  3. Vroeger in het Zeeuwse noemde iedereen me Dré, sinds ik in Amsterdam ben komen wonen is het toch vaker Andréa. Hoewel ik moet zeggen dat de laatste tijd Dré wel vaker gebruikt word. Ik vind het prima, het klinkt vertrouwd.
  4. Ik ben 1.72 lang als ik mijn paspoort mag geloven! Ik heb het al jaren niet gemeten en nu ik de 50 gepasseerd ben wil ik het natuurlijk niet meer weten. Wil jij weten wanneer de krimp zijn intrede doet? :-p
  5. Ik heb gaatjes in mijn oren maar draag eigenlijk nooit oorbellen.
  6. Ik ben niet sportief. Ik hou wel van wandelen en we hebben nu twee keer de Dam tot Damloop gewandeld (27 km) maar dat is het wel. Er staat een crosstrainer in de schuur, en die staat daar best goed.
  7. Ik woon alweer 20 jaar samen met mijn man Fred, sinds 10 mei 2019 in Deil.
  8. We hebben 3 huisdieren, twee grijze roodstaarten, Job en Sjakie. Job kletst lekker, kan dansen en zingen. Sjakie is een loge die is gebleven en sinds juli 2019 is Capo bij ons komen wonen, een cane corso. Heerlijk beest, onbehouwen, enthousiast en ontgelofelijk lief.
  9. Mijn favoriete seizoen is de herfst, de dagen zijn dan nog lang en vaak lekker nazomerse temperaturen. En vooral de kleuren zijn prachtig. Ik ben echt fan van de herfst. Maar, natuurlijk hebben ook de andere 4 seizoenen wat. Een strenge winter vind ik heerlijk, strak blauwe luchten en vorst. Op kou kun je je kleden zeg ik altijd. De lente waarin alles weer tot bloei komt en de zomer, weer lekker buiten zijn.
  10. Mijn grootste passie is het voltrekken van huwelijken. Ik werd in 2003 ambtenaar van de burgerlijke stand in Amsterdam en sloot al snel mijn eerste huwelijk. Ik vond het niet leuk, ik vond het geweldig. Het werd een passie. Inmiddels ben ik in Amsterdam ambtenaar-af maar ben nu mijn eigen Trouwbureau Amsterdam gestart en mag nog steeds heel veel huwelijken in de stad voltrekken en dat doe ik met ongelofelijk veel plezier. Daarnaast ben ik babs in de gemeente Leusden.
  11. Amsterdam, het was mijn stad. Ik woonde er 19 jaar en had mijn hart eraan verpand. Wat een geweldige stad. Mijn man is een rasechte Amsterdam en hij liet me fijn inburgeren. Doordat ik als trouwambtenaar op heel veel locaties kom in de stad, leer ik gelijk ook de geschiedenis van de stad goed kennen. Super leuk! Helaas is Amsterdam niet meer, niet het Amsterdam van welleer. Je zou kunnen stellen dat we politiek vluchtelingen zijn en voor “links” de stad uitgegaan zijn.
  12. Fotograferen is een hobby die de laatste 10 jaar een enorme vlucht genomen heeft. Er zijn momenten dat ik wel eens denk “het is nog leuker dan trouwen” en dat zegt heel veel. Ik kan er veel in kwijt, ben er ook anders door gaan kijken naar de wereld om me heen. Kleine details vallen me nu op waar ik al die jaren aan voorbij gegaan ben. Ik vind het heerlijk om mijn camera te pakken en op pad te gaan. En vooral daarna thuis het kaartje van de camera leeg lezen en de foto’s bewerken. Pure ontspanning.
  13. Ik ben niet zo’n boekenwurm, daarvoor heb ik veel te weinig rust in mijn lijf. Stilzitten is aan mij niet besteed, ik wil bezig zijn, dingen doen. Als ik in de tuin zit met een boek bedenk ik binnen 5 minuten wat ik ondertussen zou kunnen doen, dan loop ik alweer. Alleen op vakantie lukt het me om de rust te vinden.
  14. Mijn favoriete eten is… ja wat is dat eigenlijk. Een heerlijke malse biefstuk, patat stoofvlees, witte boterham met veel boter en een beetje Nutella of pindakaas…. en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind veel lekker, maar als ik uit eten ga zal ik toch vaak voor die malse biefstuk gaan.
  15. Ik heb geen kinderen, maar mijn man wel en zo gebeurde het in september 2014 dat ik tóch oma werd. Ik moest best even wennen, want je slaat toch een generatie over, maar jeeeeeeee wat is oma zijn leuk! Een kleinzoon, de liefste en leukste van de wereld en nog fotogeniek ook! Mijn geluk kan niet op.
  16. Fred de la Bretonière, bijna een fetish haha. Mijn schoenenkast raakt overvol. Laarzen en sneakers, tassen en een agenda. Fantastische materialen, ik houd ervan.
  17. En chocola natuurlijk. Je kunt me er wakker voor maken. Vooral Engelse chocola, jammie! En sinds kort heb ik de Amsterdamse Urban Cacao ontdekt, ongelofelijk lekker! Een aanrader!
  18. Internet, voor mij heel belangrijk. Ik leerde er mijn lief kennen en het brengt me de hele wereld over. Social Media is voor mijn werk als trouwvrouw echt enorm belangrijk. Het geeft me ook goed de gelegenheid om met mijn vrienden vanuit het Zeeuwse goed contact te houden. Al gaat er echt niets boven een handgeschreven kaartje.
  19. Mijn sterkste eigenschap is enthousiasme, het is tegelijkertijd mijn valkuil. Het heeft me heel ver gebracht, maar zeker voor mijn baan bij de gemeente Amsterdam vaak een rem geweest. Ik moest toch altijd de ambtenaar zijn en die worden niet verwacht enthousiast en meedenkend te zijn. Gelukkig kan ik nu mijn enthousiasme weer kwijt in mijn baan voor de NCOD en vooral ook in mijn Trouwbureauen fotografie.
  20. Zeeland, waar mijn roots liggen. Ik ben echt een Zeeuw, ook al woon ik dan in Deil. Ik draag vaak een Zeeuwse knoop om mijn nek en/of aan mijn vinger. Ik laat graag zien waar ik vandaan kom.
  21. Ik houd van muziek. Heel vroeger speelde ik blokfluit, tot de juffrouw mijn ouders vroeg mij van de les af te halen omdat ik zo vals speelde dat de hele groep de mist in ging. Zingen kan ik ook niet, al doe ik toch vaak een poging. Ik houd van veel verschillende soorten muziek. Lekker swingen op jaren 70 en 80 muziek, meeblèren met Hollandse hits of genieten van een drum of brassband. Ik vind het allemaal leuk. Oh, en doedelzak, ge-wel-dig. Een bezoek aan de Military Tattoo in Edinburgh was dan ook een wereldervaring. Ik wil beslist nog eens!
  22. Hoewel ik vroeger ieder weekend op stap ging en bang was dat ik ook maar iets miste, ben ik tegenwoordig maar heel zelden in de kroeg te vinden. Niet omdat ik dat niet gezellig vind hoor, echt wel, maar ik zou er echt niet meer aan moeten denken om er iedere week te zijn. Thuis zijn is heerlijk maar een feestje op zijn tijd kan ik wel heel erg naar uitkijken.
  23. Ik heb al heel wat banen gehad. Ooit begon ik bij C&A in Goes, nadat ik daar stage gelopen had. Toen ik daar werkte werd ik gevraagd als administratief medewerkster bij een watersportbedrijf op Aqua Delta in Bruinisse. Daar heb ik een geweldig leuke tijd gehad, tot mijn baas door een hartinfarct werd “uitgeschakeld” er iemand aan het roer kwam die van mening was dat vrouwen aan het aanrecht hoorden, dat duurde niet zo lang dus.  Ik werkte er toen een jaar of 5. Dat wereldje is klein en ik kon zo doorstromen naar een zelfde soort bedrijf bij de Jachthaven in Colijnsplaat maar dat was wel wat anders. Niet half zo druk en ik ben nou eenmaal niet zo goed in niks doen en wachten op klanten of werk. Ik ging werken in een kledingzaak, maar dat was het ook niet. De pakketdienst in Goes, waar ik douanepapieren verzorgde, maar dat was het ook niet helemaal, dus ging ik weer op zoek en kwam bij het GAK terecht. Daar kon ik flink aan de slag, hoewel de vastgeroeste GAK-ers me veel te hard vonden werken. “Miep-miep” noemden ze me. Binnen het GAK werkte ik op de afdelingen ziektewet, Werkloosheidswet en Arbeidsintergratie. Die laatste afdeling werd toentertijd overgenomen door het Arbeidsbureau. Toen ben ik naar Amsterdam vertrokken. Ik vond een baan in Amstelveen als coördinator administratie maar ook hier was ik veel te vaak werk aan het zoeken en zocht verder. Zo kwam ik bij de gemeente Amsterdam terecht, omdat ik heel graag trouwambtenaar wilde worden. Ik werd er ambtenaar van de burgerlijke stand en had nooit gedacht dat dit werk zo veelzijdig en veelomvattend is. Ik heb er 12 jaar gewerkt en maakte toen de switch naar de NCOD, waar ik nu werk. Nu geef ik trainingen op het gebied van burgerzaken en burgerlijke stand, in heel Nederland. Een leuke functie waarbij ik mijn netwerk enorm verrijk en heel veel leer. 32 uur, want daarnaast ben ik vooral trouwvrouw.
  24. Ik heb in 2010 een vereniging voor trouwamtenaren opgezet, Matrimonium. Ooit voor trouwambtenaren in Noord-Holland, maar inmiddels hebben we leden vanuit het hele land en zouden we ons bijna een landelijke vereniging kunnen noemen. Maar niet rennen voordat we hebben leren lopen, dus we houden het nog even zo. Ik ben voorzitter en probeer mijn passie voor het vak en vooral vakkennis met mijn collega’s te delen. We hebben inmiddels zo’n 240 leden.
  25. Hoe zie ik mezelf over 25 jaar. Dat is een vraag die ik mijn bruidsparen altijd stel. Laat ik die nu ook zelf eens beantwoorden. Dan ben ik 80. Ik hoop dat ik dan nog weet welke dag het is en wie de mensen om me heen zijn. Ik hoop dat ik mijn man nog heb en nog steeds in het heerlijke Deil woon. Daar wil ik niet meer weg, dit is mijn thuis. Alle foto’s die in de jaren gemaakt hebben laten me nagenieten van alle mooie jaren en momenten die we hebben gehad. Ik hoop vooral dat ik dan kan genieten van het moment en wel zie wat de volgende dag me brengt.